Aditz-lokuzioa[1][2] edo aditz-esapidea[3][4] izena eta aditza konbinatuz sorturiko aditz elkartua da. Esapide-mota bat da, bi hitz elkartuz sorturiko banako lexikala. Aditza sortzean berezko esanahiak hartzen dituztenez, elkarturik aztertu behar dira esapidea sortzen duten elementuak.
Euskaraz, aditz-esapideek honako egitura dute: [Izena] + [Aditza].
- ↑ «aditz-lokuzioa - Euskara Batuaren Eskuliburua» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2023-12-20).
- ↑ PETRIRENA, Patxi. (2011). Morfosintaxiaren inguruko zalantzak eta argibideak. Gasteiz: Ikasmaterialen Aholku Batzordea (EIMA)-Eusko Jaurlaritza, 213 or. ISBN 978-84-457-3156-7..
- ↑ «Izena + egin, eman, hartu aditz lokuzioak - Euskararen Gramatika» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2023-12-20).
- ↑ «Aditz intrantsitibo ergatibodunak (eta intrantsitibo ergatibodun eta datibodunak) - Euskararen Gramatika» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2023-12-20).