Aluminon
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
5-[(3-karboksylano-4-hydroksyfenylo)-(3-karboksylano-4-oksocykloheksa-2,5-dien-1-ylo)metylo]-2-hydroksybenzoesan triazanu
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
C.I. Mordant Violet 39
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C22H23N3O9
|
Masa molowa
|
473,43 g/mol
|
Wygląd
|
żółto-brązowy lub czerwono-brązowy proszek o słabym, charakterystycznym zapachu
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
569-58-4 4431-00-9 (wolny kwas) 13186-45-3 (sól sodowa)
|
PubChem
|
13710524
|
SMILES
|
C1=CC(=C(C=C1C(=C2C=CC(=O)C(=C2)C(=O)O)C3=CC(=C(C=C3)O)C(=O)O)C(=O)O)O.N.N.N
|
|
InChI
|
InChI=1S/C22H16O9.3H3N/c23-16-4-1-10(7-13(16)20(26)27)19(11-2-5-17(24)14(8-11)21(28)29)12-3-6-18(25)15(9-12)22(30)31;;;/h1-10,19,24-25H,(H,26,27)(H,28,29)(H,30,31);3*1H3
|
InChIKey
|
UDPQMNAHKKTHHI-UHFFFAOYSA-N, AIPNSHNRCQOTRI-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Aluminon – organiczny związek chemiczny, sól amonowa kwasu aurynotrikarboksylowego, barwnik triarylometanowy. Stosowany do wykrywania i oznaczania metodą kolorymetryczną glinu w wodzie, żywności i tkankach[6].
Tworzy intensywnie zabarwione laki z glinem, chromem, żelazem i berylem[6]. Ma także zastosowanie w sprayach do gardła w aerozolu[6].
Aluminon może być otrzymywany poprzez reakcję azotynu sodu z kwasem salicylowym, dodając formaldehyd, a następnie amoniak[7].
- ↑ David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ a b Aluminon, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2010-08-26] (ang.).
- ↑ a b Catalogue. Rozdz. 2. Our Offer – Chemical Reagents [online], Chempur, 2011–2014, s. 10 [dostęp 2016-07-06] (ang.).
- ↑ a b Aurintricarboxylic acid ammonium salt, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 8 czerwca 2023, numer katalogowy: A0885 [dostęp 2024-03-04] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Aurintricarboxylic acid, triammonium salt [online], Mallinckrodt Baker [dostęp 2010-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-06] (ang.).
- ↑ a b c Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 13, Whitehouse Station: Merck & Company, 2001, ISBN 0-911910-13-1, OCLC 224225657 (ang.).
- ↑ G.B.G.B. Heisig G.B.G.B., W.M.W.M. Lauer W.M.W.M., Ammonium salt of aurin tricarboxylic acid, „Organic Syntheses”, 9, 1929, s. 8, DOI: 10.15227/orgsyn.009.0008 (ang.).