Back أنجلوسفير Arabic Anglosfæren Danish Anglosphäre German Αγγλόσφαιρα Greek Anglosphere English Angloesfera Spanish Angloesfera Basque فضای انگلیسی Persian Anglosfääri Finnish Pays anglophones French
 | Esti artículu o seición necesita correxise urxentemente. Tien fallos na redaición, la gramática o la ortografía que precisen meyorase. |
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
.svg)
La anglu-esfera o mundu anglosaxón, nome n'alcordanza de los anglosaxones, fai referencia al amalgamado de pueblos qu'ocuparon les islles britániques a mediaos del sieglu V, y güei día conozse asina al conxuntu de países de fala inglesa (anglofonía) xunto a les antigües colonies britániques, que comparten traces comunes tocantes a población, usos llegales, sistema económicu ya intereses geo-políticos.
Toos ellos comparten sistemes de gobiernu democráticos, economíes de mercáu claramente más lliberales que'l sistema européu d'Estáu del bienestar y, naturalmente, el derechu anglosaxón. Como la madre patria, son Estaos mayoritariamente protestantes anque tantu nel Reinu Xuníu como nos Estaos Xuníos haya gran númberu de católicos y en Canadá, Australia ya Irlanda estos sían mayoría. Trátase de naciones bien desenvueltes que la so preponderancia mundial, especialmente la de los Estaos Xuníos, esplica la siguida hexemonía del idioma inglés, magar nun ser nin la tradicional llingua diplomática nin la más estendida por númberu de falantes.
Unu de los segundos y principales cultores d'esta ideoloxía foi Cecil Rhodes, quien fuera l'artífiz de la colonización británica d'África y que topó na angloesfera la so inspiración: “Sostengo que nós (los británicos) somos la más alta raza del mundu; y que cuanto mayor parte del mundu habitemos, meyor va ser pa la raza humana”. Nuna dómina en que Gran Bretaña y Estaos Xuníos resabiaben mutuamente del otru y andar# a la tema por construyir el so respeutivos imperios, Cecil Rhodes desenvolvió la visión de la unión anglosaxona.
El poeta Rudyard Kipling, xuntar a esta ideoloxía col so poema "The White Man's Burden" (la carga del home blancu) n'honor a Theodore Roosevelt. Nél Kipling prevía lo ingrata que ye'l llabor de gobernar a los otros “asumir la culpa d'aquellos a los que meyores y l'odiu d'aquellos a los que protexes”.
Más apocayá'l conceutu de l'angloesfera foi fortalecíu pol magnate canadiense Conrad Black quien manifestaba que les provincies ingleses del Canadá tendríen de xunise a los Estaos Xuníos. Conrad Black tamién realizó una campaña por que'l Reinu Xuníu fuera incluyíu nel NAFTA porque acordies con Black, el destín de Bretaña taba nel Atlánticu y non n'Europa.
James Bennett, autor de El Desafíu de la Angloesfera, y el so más destacáu promotor, propón una alianza de les seis naciones, siguiendo'l modelu d'imperialismu nidiu” que gobernaba les rellaciones de Gran Bretaña colos dominios del Canadá y Australia. Dos angloesferistas famosos fueron Ronald Reagan y Margaret Thatcher. Thatcher impulsó'l conceutu de l'angloesfera como una forma de compensar el creciente poderíu de Francia y Alemaña na Europa comuñal.[1]
- ↑ John Laughland ,Why the “Anglosphere” Is Non Alternative for the EU, The Brussels Journal, 2 de xineru de 2008