Antiprotozoario

Un antiprotozoario é un axente (en xeral un medicamento) indicado para o tratamento de protozoos parasitos (ver código ATC P01). Algúns dos máis usados na medicina humana e veterinaria son: a furazolidona, o melarsoprol, o metronidazol, a paromomicina e o tinidazol. As doenzas causadas por protozoos son máis difíciles de tratar que as bacterianas, e a maioría dos antiprotozoarios son axentes tóxicos para as células do hóspede.^[1]

Os antiprotozoarios poden agruparse polo mecanismo que utilizan^[2] ou polo organismo sobre o que actúan.^[3] En artigos recentes propúxose tamén o uso de virus para tratar infeccións causadas polos protozoos.^[4][5]

1. ↑ Richard D. Howland, Mary Julia Mycek, Richard A. Harvey, Pamela C. Champe. Pharmacology (en inglés). Publicado por Lippincott Williams & Wilkins, 2005. ISBN 0781741181.
2. ↑ Cynthia R. L. Webster (15 June 2001). Clinical pharmacology. Teton NewMedia. pp. 86–. ISBN 978-1-893441-37-8. Consultado o 2 May 2010. 
3. ↑ Anthony J. Trevor; Bertram G. Katzung; Susan B. Masters (11 December 2007). Katzung & Trevor's pharmacology: examination & board review. McGraw-Hill Professional. pp. 435–. ISBN 978-0-07-148869-3. Consultado o 2 May 2010. 
4. ↑ Keen, E. C. (2013). "Beyond phage therapy: Virotherapy of protozoal diseases". Future Microbiology 8 (7): 821–823. PMID 23841627. doi:10.2217/FMB.13.48. 
5. ↑ Hyman, P.; Atterbury, R.; Barrow, P. (2013). "Fleas and smaller fleas: Virotherapy for parasite infections". Trends in Microbiology 21 (5): 215–220. PMID 23540830. doi:10.1016/j.tim.2013.02.006.