Autohipnoza

Autohipnoza (stgr. αὐτός autós „sam” + ὕπνος hýpnos „sen”) – oznacza:

• czynność prowadzącą do osiągnięcia zmienionego stanu świadomości, zwanego często także hipnotycznym transem (stan głębokiego wewnętrznego rozluźnienia przy jednoczesnym zachowaniu uważnej świadomości),
• stan zmienionej świadomości, stan hipnotyczny.

Przedrostek „auto” oznacza, że osoba indukuje samą siebie, a stan transu jest osiągany bez udziału osób trzecich. Przedmiot i podmiot hipnozy są tożsame.

Charakterystyczna dla autohipnozy, tak jak i hipnozy, jest podwyższona koncentracja i zogniskowanie uwagi na aspektach świata wewnętrznego (doznaniach i odczuciach z ciała, na wewnętrznych obrazach, myślach, wrażeniach) oraz zmniejszona receptywność bodźców ze świata zewnętrznego^[1].

Autohipnoza to pierwotny fenomen, występujący samoistnie, np. u biegaczy długodystansowych czy w czasie tańców transowych. Pojawia się także w subtelnej formie w codziennym życiu jako stany zagapienia się lub zamyślenia, kiedy traci się orientację co do czasu i przestrzeni. Milton Erickson nazywa to zjawisko zwykłym, codziennym transem^[2]. Trans tego rodzaju może pojawić się w odpoczynkowej fazie naturalnego rytmu dobowego.

Każda hipnoza prowadzona przez osobę trzecią może być rozumiana jako autohipnoza pod czyimś prowadzeniem^[3].