Dali

Ĉi tiu artikolo temas pri urbo de Ĉinio. Por informoj pri pentristo, vidu la artikolon Salvador Dalí.

Dali
kantonnivela urbo vd
Administrado
Poŝtkodo	671003
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	771 128  (2020) [+]
Loĝdenso	443 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	25° 41′ N, 100° 18′ O (mapo)25.681111111111100.30027777778Koordinatoj: 25° 41′ N, 100° 18′ O (mapo) [+]
Alto	2 007 m [+]
Areo	1739 km² ( 173 900 ha) [+]
Horzono	UTC+08:00 [+]
DEC Situo de Dali
Alia projekto
Vikimedia Komunejo Dali City [+]
v • d • r

Dali, ĉefurbo de la Dali-a Baj-nacia Aŭtonoma Subprovinco, situas en la nordokcidenta parto de Yunling-montaro en Yunnan-provinco de Ĉinio. Ĝi tuŝas okcidente Cangŝan-monton kaj oriente Erhai-lagon en la formo de orelo.

Tie ĉie, ĉu en la antikva urbo, ĉu en kamparanaj domoj, senteblas moroj kaj kutimoj de baj-oj. Kvankam la loko tenas de longe intiman rilaton kun centra Ĉinio, tamen la baj-oj ĉiam konservas sian riĉan tradician kulturon.

En centra Ĉinio drako estas simbolo de la plej supera aŭtoritato de imperiestro. Sed vidiĝas figuroj de drako ĉie en la lokoj loĝataj de baj-oj, ĉu sur mebloj, ĉu sur tegmentrandoj, ĉu sur vestoj kaj ornamoj. La drako, kiun baj-oj kreas, perdas sian sanktecon kaj havas formon de ŝatata lotusfloro. Ankaŭ vesperto estas beligita de baj-oj. Ĝi ne plu estas monstra kiel priskribita en mito, sed bela kiel papilio. Popolaj artistoj ornamas sian vivon per vesperto en formo de peonio, lotusfloro aŭ lepora kapo. La baj-oj estas tualetemaj kaj ŝatas porti vestojn de sia propra nacio. La vestoj kaj ornamoj de baj-aj virinoj okulfrapas. La knabino havas harplektaĵon ligitan per ruĝa ŝnureto supre de la frunto, portas superveston kun striktaj manikoj, kun senkoluma vesto ekstere, kaj larĝan zonon ĉe la talio.

La loĝdomoj de baj-oj distingiĝas en la arkitektura historio de Ĉinio. La antikva urbo Dali konstruiĝis en la 14-a jarcento. Dank’al multfoja rekonstruado, la tuta urbo bone konserviĝas. Ĝi estas ĉirkaŭita de muroj 8 m altaj. Starante sur la muro, oni povas vidi la loĝdomojn viciĝantajn en bona ordo. La kortoj plejparte rigardas orienten, ĉiu el tri etaĝdomoj. Baj-oj donas apartan atenton al ornamado de la ekranmuro kaj portalo flanke de ĝi, rigardante ilin kiel la plej gravan parton de loĝdomoj. La portalo surhavas ŝtongravuraĵon, ksilografaĵon, argilmodlaĵon kaj koloran pentraĵon. Sur la ekranmuro, kun kalko kiel fono, vidiĝas delikata tuĉpentraĵo, gravuritaj versoj de eminentuloj aŭ inkrustitaj kolore kuriozaj pecoj de marmoro.

Kiam turistoj eniris korton de baj-oj, la gastama mastro ripozigis ilin sub kamelio kaj granatarbo kaj donis po tri tasojn da teo kun malsamaj gustoj. La unua taso entenas fortan teon iom amaran; al la dua aldoniĝis nuksokernoj, laktaĵo kaj sukero kaj al la tria mielo. Ili implicas la sencon, ke ĉiu homo travivas amarecon, dolĉecon kaj rememoron.