Fonogram

Denne artikkelen handlar om lydopptak. For språklyden, sjå bokstav.

Fonogram er eit samleomgrep for lydopptak, særleg på lydberande medium der lydar er spelt inn, lagra og kan avspelast mekanisk, men òg på elektroniske og digitale medium. Omgrepet er ikkje mykje brukt utanfor platebransjen. I starten brukte ein berre nemninga plate, men ved inntoget til kassetten vart det ikkje dekkande. Etterkvart som ulike nye medium blir brukt til distribusjon av lydar og musikk, er omgrepet vorte meir aktuelt. Likevel er det enno vanleg å snakke om plateselskap og platebransjen.

Orda fonogram er sett saman av dei greske orda for «lyd» og «skrift». Lydopptak er opptak og lagring av lydar ved hjelp av mekaniske eller elektriske apparat, til dømes fonograf, grammofon, bandopptakar eller datamaskin, innspelingar som sidan kan spelast av ved hjelp av dei same eller andre apparat. Lydopptak blir brukt om sjølve mediet lyden er lagra på. Dei eldste kjende verna lydopptaka er frå rundt 1860.^[1]

1. ↑ sin/ Verda si eldste lydopptak^{[daud lenkje]}