Hansespraak betekent de middelsassische lingua franca, de in de Tied twischen dat 12./13.Jhd. un den Beginn van dat 16. Jhd., also in de Hansetied, langs de Noord- un Oostsee de överregionale Schrievspraak was. Se was sunnerlik Spraak för Hannel, Recht un Diplomatie, man ook as ene Literatuurspraak in Bruuk. Robert Peters stellt fast, dass die „Lüübsche Uutgliekspraak“, so as he seggt, ene Verkeersspraak, de över den Dialekten stund, wesen weer.[1]