Hichiriki (jap. 篳篥) – tradycyjna japońska odmiana oboju cylindrycznego[1], jeden z dwóch rodzajów instrumentów dętych obok fletu ryūteki (także ryōteki, „smoczy flet”, bambusowy flet poprzeczny o średniej wysokości, pokryty korą, z siedmioma otworami), używanych w muzyce gagaku[2]. Jest instrumentem prowadzącym melodię, którą odgrywają flety.
Traktowany jako instrument rytualny, hichiriki jest często używany także podczas shintoistycznych ceremonii ślubnych. Wywodzi się z chińskiego guan lub bili, i spokrewniony jest także z koreańskim piri.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie kojien