Hypogammaglobulinemie

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Hypogammaglobulinemie
Coderingen
ICD-10	D80.1
ICD-9	279.06
OMIM	240500
DiseasesDB	3274
eMedicine	ped/444 derm/870
standaarden
MeSH	D017074
Portaal    Geneeskunde

Agammaglobulinemie resp. hypogammaglobulinemie soms ook Common variable immunodeficiency (CVID) zijn aandoeningen waarbij geen, respectievelijk te weinig immunoglobuline wordt aangemaakt. Gammaglobuline is de verzamelnaam voor de eiwitten die functioneren als antistoffen tegen bacteriën en virussen.

Sommige mensen hebben een stoornis in het aanmaken van antistoffen tegen bacteriën en virussen. Deze antistoffen moeten ervoor zorgen dat de bacteriën en virussen die het lichaam binnendringen worden herkend en opgeruimd. Antistoffen maken iemand "immuun" voor een infectie. Wanneer het lichaam helemaal geen antistoffen maakt (agammaglobulinemie) of te weinig antistoffen (hypogammaglobulinemie), ontstaan er frequent infecties. Bronchitis, longontsteking en kaakholteontsteking komen vaak voor bij patiënten met een hypogammaglobulinemie. Ook zijn er regelmatig darminfecties en diarree.

Bij ongeveer de helft van de patiënten is de ziekte aangeboren; bij de andere helft wordt de diagnose pas op latere leeftijd gesteld. Ook bij patiënten met bepaalde bloedziekten kan als gevolg daarvan hypogammaglobulinemie ontstaan. Behandeling van hypogammaglobulinemie vindt plaats door regelmatige toediening van immunoglobulinen via een infuus. Ook bestaat er een behandeling met subcutane (onderhuidse) toediening van immunoglobulinen.

Een aanzienlijk deel van de volwassen patiënten met ernstige hypogammaglobulinemie in Nederland is onder controle in het academisch ziekenhuis Radboud. De regelmatige toediening van gammaglobuline en de controles tussendoor vinden dan plaats in een ziekenhuis bij de patiënt in de buurt.