Identitate-krisi

Psikologian, identitate-krisia[1] nerabezaroan niaren identitatea lortzeko porrota da. Terminoa Erik Erikson psikologo alemaniarrak sortu zuen.[2]

Identitate-krisia gerta daitekeen garapen psikosozialaren etapari identitate-kohesioa versus rol-nahastea esaten zaio. Etapa horretan, nerabeek hazkunde fisikoari, sexu-heldutasunari eta beren buruari eta beste batzuek haiei buruz pentsatzen dutenari buruzko ideiak integratzeari egin behar diete aurre. Beraz, nerabeek beren irudi propioa osatzen dute eta niaren oinarrizko identitatearen krisia konpontzeko lana jasaten dute. Krisiaren konponbide arrakastatsua aurreko garapen-etapetako aurrerapenaren araberakoa da, konfiantza, autonomia eta ekimena bezalako gaietan zentratuz.[3]

Eriksonek identitatearekiko zuen interesa haurtzaroan hasi zen. Erikson judu askenazi gisa jaio zen eta arrotz sentitu zen. Kaliforniako iparraldeko yuroken eta Hego Dakotako siouxen arteko bizitza kulturalari buruzko azken ikerketek lagundu zuten Eriksonen nortasunaren garapenari eta identitate-krisiari buruzko ideiak formalizatzen. Eriksonek identitate krisi bat bizi dutenak nahasmena erakutsiz bezala deskribatu zituen.[2]

  1. Euskalterm: [Soziologia Hiztegia] [2018]
  2. a b (Schultz 2009, 216 orr. )
  3. (Schultz 2009, 215–216 orr. )

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy