Mikrokernel

U računarstvu, mikrokernel (skraćeno i kao μ-kernel) najosnovnija je količina softvera koja može pružiti mehanizme implementacije operativnog sistema (OS). Obezbjeđuje samo dovoljan broj mehanizama koji dozvoljavaju osnovne funkcije za pokretanje nekog računarskog sistema. Ovi mehanizmi uključuju upravljanje niskim nivoom adresnog prostora, upravljanje nitima i komunikaciju među procesima (IPC).

Ako hardver osigurava višestruke prstene zaštite ili procesorske modove, mikrokernel može biti jedini softver koji se izvršava. Tradicionalne funkcije operativnog sistema, kao što su upravljački programi uređaja, razni protokoli i datotečni sistem, obično se uklanjaju iz samog mikrokernela i umjesto toga se pokreću u korisničkom prostoru.^[1]

Što se tiče veličine izvornog koda, mikrokerneli su obično manji od monolitnih kernela. Mikrokernel MINIX 3, na primjer, ima samo 12.000 linija koda.^[2]

1. ^ Jorrit N. Herder (23. 2. 2005). "Toward a True Microkernel Operating System" (PDF). minix3.org. Pristupljeno 22. 6. 2015.
2. ^ "read-more". Arhivirano s originala, 20. 8. 2020. Pristupljeno 20. 12. 2016.