Papertondado

Papertondado estas paperverko. La artisto tondas per tondilo la paperan kaj akiras belan paperbildon.

La tondado havas tre longan tradicion en Svisujo. Junaj artistoj renovigas la papertonadon per novaj teknikoj. La libro Paperoj tonditaj, artado svisa inter tradicio kaj moderno, (france: Papiers découpés - Artisanat suisse, entre tradition et modernité' (Editions Mondo)) montras la evoluon.

En la popola arto oni nomiĝas "papertondadon" ĉiujn paperajn verkojn faritajn per tondiloj kaj tranĉiloj. La verkisto povas komponi ankaŭ multajn kolorajn, blankajn kaj nigrajn paperpecojn. La tradicia svisa papertondada verkoj temas la svisan folkloron kaj la svisan alpan vivon. Ekde la fino de 18-an jarcenton la homoj distris per papertonado en la alpajn dometojn de la franca lingva parto de Svisujo (france Pays-d'Enhaut). Ofte la verkoj de Louis Saugj (franceLouis Saugy ) (1871-1953) estas bildoj en konataj populaj libroj de zuriĥa Gotfriedo Kelero, tradukita en franca lingvo. Johano Jakobo Hausvirtho komponas belaj koloraj bildverkoj. La leterportisto Louis Saugj vidis dum la laboro en domoj la pli oldaj verkoj de J.J. Hausvirtho kaj tondas bildoverkoj. Li estis baldaŭ fama. La germana kantolibro porjumulara Der Zupfgeigenhansl ilustritis de famaj papertondaĵoj de Hermann Pfeiffer. Ankaŭ Adele Schopenhauer, fratino de la filozofo, kreis belegajn papertondaĵojn.