Pelasgoj

Pelasgoj
mita etno
helena mitologio
Ŝtatoj kun signifa populacio
v • d • r

Laŭ la nomo Pelasgoj (el la greka Πελασγοί Pelasgoí^[1]) multaj verkistoj de la Antikva Grekio aludis la popolojn kiu antaŭis la helenojn en Grekio. Dum tiu periodo multaj situoj nomiĝis tiel, kaj en la kontinenta Grekio, kaj en Kreto kaj aliaj insuloj ĉe la Egea Maro. Tiuj popoloj paroladis unu aŭ diversajn lingvojn, kiuj tiam oni klasigis kiel fremdaj rilate al la greka lingvo, kvankam multaj verkistoj konsideris la pelasgojn kiel grekoj. Tradicie oni pensis ke la plimulto de la grekaj regionoj iam estis loĝataj de la pelasgoj, kaj poste helenoj reloĝigis ilin. Etne, en tiuj regionoj loĝadis la parolantoj de la antikva orient-helena lingvo, kiujn oni nomis ionoj.

Ankoraŭ la klasifikado de la pelasgiaj lingvoj estas enigmo, kaj oni nur povas studi ilin per la ne-grekaj nuancoj de la greka lingvo, la rilatoj inter ili (kaze ke ne temis pri nura lingvo) kaj la similecoj inter la pelasgoj kaj la unua loĝantaro de la lando. Pri tio ekzistas multaj nuntempaj teorioj, kelkaj tro naciismaj^[2], kaj pro tio ne tre objektivaj.

Dum la 19-a jarcento, oni trovis diversajn objektojn en arkeologiaj prifosoj organizataj en regionoj tradicie loĝataj de la pelasgoj (Tesalio, Atiko, Lemnoso i.a.). Arkeologiistoj priskribis tiun kulturon kiel neolitika (en Sesklo kaj Dimini), heladia periodo (minioj) aŭ eĉ last-heladia periodo (Mikeno). Laŭ la materialo elfosita el la arkeologiaj kampoj oni povas aserti ke la pelasgoj estis antaŭ-greka tribo, aŭ almenaŭ etno simila al la greka.

Oni ankaŭ uzis la vorton «pelasgo» por aludi la aŭtoktonan loĝantaron de la Egeaj regionoj, kaj ĝian kulturon antaŭ la alveno de la greka lingvo^[3].

1. ↑ Liddell, Henry George; Scott, Robert, A Greek-English Lexicon, ĉapitro Pelasgoj, http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3D%2380420. Eld. Clarendon Press, Oxford, 1940.
2. ↑ Smith, Anthony D., Nationalism: Theory, Ideology, History. 2002
3. ↑ {{Asociación de Academias de la Lengua Española, Diccionario de la Lengua Española, 22-a eld., 2001