Regiolekt

Regiolekt, interdialekt[1] – postdialektalna odmiana językowa, zajmująca pozycję pośrednią między mową miejscową (gwarą) a językiem standardowym[2]. Od standardu odróżnia się naleciałościami gwarowymi, zwykle nieuświadamianymi lub trudno usuwalnymi[3]. Regiolektem posługuje się duża grupa przedstawicieli grupy etnicznej, ponieważ jego terytorium obejmuje obszar szeregu sąsiednich dialektów, w tym nie tylko wsie, ale także miasta i osady typu miejskiego[4].

W socjolingwistyce proces niwelacji dialektów i ich wypierania przez język literacki nie zawsze uchodzi za nieunikniony i coraz częściej zamiast o wymieraniu dialektów mówi się o ich przekształcaniu w odmiany przejściowe. Takie narzecza, niestabilne w porównaniu do dialektów, określane są mianem interdialektów[5] lub regiolektów. Do rosyjskiej lingwistyki termin „regiolekt” (ros. региолект) wprowadzili W.I. Trubinskij i A.S. Gierd[6]. Pojęcie to występuje także w dialektologii romańskiej (fr. régiolecte), a w niemieckiej tradycji lingwistycznej takie formy języka nazywa się również półdialektami/gwarami połowicznymi (niem. Halbmundart)[7], regionalnymi językami potocznymi (niem. regionale Umgangssprache) lub dialektoidami[8]. W językoznawstwie polskim jako synonimiczne wobec regiolektu funkcjonują terminy: intergwara, supragwara (interdialekt, supradialekt); subdialekt, lekt łączony[2], pandialekt[9][10].

W odniesieniu do interdialektów stosuje się również termin koiné, określający pierwotnie grekę hellenistyczną, która funkcjonowała jako lingua franca w strefie śródziemnomorskiej. Pojęcie to odnosi się najczęściej do takich regiolektów, których zasięg występowania wyraźnie wykroczył poza obszar macierzysty i które zyskały status ogólnie akceptowanego środka komunikacji. Czasem określa się tym mianem interdialekt ogólnoczeski (obecná čeština)[11][12].

Termin „regiolekt” bywa także traktowany jako synonim terminu „język regionalny[13][14]; niekiedy określa się nim również dialekty wydzielone terytorialnie (geolekty[15]), odróżniając je tym samym od odmian wydzielonych socjalnie (socjolektów)[16].

  1. Wyderka 2014 ↓, s. 103.
  2. a b Wyderka 2014 ↓, s. 110.
  3. Topolińska 1990 ↓, s. 32–34.
  4. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie p1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. Šipková 2017 ↓.
  6. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie p2
    BŁĄD PRZYPISÓW
  7. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie p0
    BŁĄD PRZYPISÓW
  8. Löffler 1986 ↓, s. 234.
  9. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie PoradnikJezykowy
    BŁĄD PRZYPISÓW
  10. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Dialektyigwary
    BŁĄD PRZYPISÓW
  11. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie esc
    BŁĄD PRZYPISÓW
  12. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie nesc
    BŁĄD PRZYPISÓW
  13. Wyderka 2014 ↓, s. 112.
  14. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie p3
    BŁĄD PRZYPISÓW
  15. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie geolekt
    BŁĄD PRZYPISÓW
  16. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie p4
    BŁĄD PRZYPISÓW

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy