Seegolf

Seegolwe is oppervlakgolwe op 'n oseaan. Soos die wind waai, stoot dit die oseaan se water daarvoor uit en verplaas dit so van die windenergie na die water deur middel van wrywing.

In vloeidinamika is seegolwe, of windgegenereerde golwe, 'n wateroppervlakgolf wat op die vrye oppervlak van waterliggame voorkom. Dit is die resultaat van wind wat oor 'n vloeistofoppervlak beweeg. Golwe in die oseaan kan duisende kilometers ver reis voordat hulle land bereik. Seegolwe op aarde wissel in grootte van klein rimpelings tot golwe wat meer as 30 m hoog is. Die hoogte word beperk deur windsnelheid, duur, bepaalde gebied en waterdiepte.

Soos die oseaandiepte vergroot, verklein die golwe; daar kom tog soms fratsgolwe voor, somtyds tot 30 meter hoog. Sulke golwe verskil van tsoenami's, wat deur aardbewings onder die water veroorsaak word en slegs naby die kus voorkom.

As dit direk deur plaaslike waters gegenereer word, word 'n windgolfstelsel 'n windsee genoem. Windgolwe sal in 'n groot sirkelroete beweeg nadat hulle gegenereer is – dit buig effens links in die Suidelike Halfrond en effens regs in die Noordelike Halfrond. Nadat dit uit die gebied beweeg het, word windgolwe deinings genoem en kan dit duisende kilometers ver beweeg. 'n Opmerklike voorbeeld hiervan is golwe wat tydens swaar winde suid van Tasmanië gegenereer word en oor die Stille Oseaan na die suide van Kalifornië sal beweeg; dit skep wenslike branderrytoestande. Meer algemeen bestaan 'n deining uit windgegenereerde golwe wat op daardie tydstip nie noemenswaardig deur die plaaslike wind beïnvloed is nie. Dit is elders of 'n geruime tyd gelede gegenereer.^[1] Seegolwe in die oseaan word see-oppervlakgolwe genoem en is hoofsaaklik swaartekraggolwe.

Windgolwe het 'n sekere mate van ewekansigheid: Daaropvolgende golwe verskil in hoogte, duur en vorm met beperkte voorspelbaarheid. Dit kan beskryf word as 'n stogastiese proses, in kombinasie met die fisika wat hul opwekking, groei, voortplanting en verval reguleer, sowel as die interafhanklikheid tussen vloeikwaliteit soos die wateroppervlakbewegings, vloeitempo en waterdruk. Die sleutelstatistieke van windgolwe (beide seë en deinings) in ontwikkelende seestate kan met windgolfmodelle voorspel word.

Alhoewel golwe gewoonlik op die oseane van die Aarde gevind word, kan die koolwaterstofsee van Titaan ('n maan van Saturnus) ook windgedrewe golwe hê.^[2][3]

1. ↑ Holthuijsen (2007), bl. 5.
2. ↑ "The Growth of Wind-Waves in Titan's Hydrocarbon Seas". Icarus. 219 (1): 468–475. 2012. doi:10.1016/j.icarus.2012.03.002.
3. ↑ "Cassini/VIMS observes rough surfaces on Titan's Punga Mare in specular reflection". Planetary Science. 3 (1): 3. doi:10.1186/s13535-014-0003-4.