Tanzimat

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Tanzimat (na turskom, "reorganizacija"), bio je period reformi u Osmanlijskom Carstvu između 1839-1876.

Tanzimat je bio duhovni proizvod istaknutih osmanlijskih reformatora-birokrata koji su bili obrazovani u Evropi. Mnogi od njih su nosili naslov paše, što je u njihovo vrijeme bio znak školovane osobe koja radi za osmalijsku vladu. Među njima su bili Ali Paša, Fuat Paša, Ahmed Dževdet Paša i Mithat Paša. Oni su shvatili da obnavljanje starih vjerskih i vojnih ustanova nije odgovor svjetskim izazovima. Prema tome, mnoge od ovih tanzimatskih reformi su zavedene kao pokušaj vještačkog presađivanja uspješnih evropskih praksi na Osmanlijsku carevinu. Među ovim reformama bile su opći vojni spisak svih građana carstva, bez obzira na njihovu vjeroispovijest (dakle uključujući i nemuslimansko osmanlijsko stanovništvo), zatim reforma obrazovanja i iskorjenjavanje korupcije. Najznačajniji tanzimatski akt "Hatišerif od Gulhane" donio je 03.11.1839. godine sultan Abdul Medžid na početku svoje vladavine. Razdoblje tanzimata trajalo je sve do donošenja ustava 1876. godine.

Ovaj ambiciozni projekt u namjeri borbe protiv sporog ali vidljivog propadanja carstva, čije su granice postajale sve uže a njegova moć sve slabija u poređenju sa evropskim silama. Tanzimat je obznanjen fermanom (dekretom) sultana Abdulmedžida I; ferman je također poznat pod imenom Hatt-ı Şerif ("Hati Šerif"), a izdat je 3. novembra, 1839.