Nedersetting

'n Nedersetting of lokaliteit is 'n plek waar 'n groep mense (tydelik of permanent) woon of, in die verlede gewoon het. Dit sluit gehuggies, dorpe, buurte, stede en metropole in, ongeag van grootte of belangrikheid daarvan. 'n Nedersetting sluit ook die opgeboude infrastruktuur, soos huise, kerke, paaie, parke, damme en so meer in.

Mense het al van die vroegste tye in groepe saam gewoon. Nedersettings ontstaan gewoonlik op plekke waar voldoende hulpbronne soos vars water en voedsel beskikbaar is. Veiligheid het in die verlede 'n groot rol gespeel omdat die gemeenskap in 'n nedersetting hulself makliker teen natuurlike vyande (roofdiere) en ander vyandige groeperinge kon verdedig. Ekonomiese belange speel deesdae die oorwegende rol. So ontstaan myndorpe waar minerale ontgin kan word, hawestede en vissersdorpe langs die kus en vakansiedorpies naby mooi natuurskoon.

Soms woon mense in groot groepe saam en ander kere in kleiner groepies. Dorpe ontstaan gewoonlik op die platteland as 'n groepering van huise en winkels ('n landelike nedersetting). Met die ontdekking van goud en diamante en die aanbreek van die industriële revolusie het die bevolking van 'n landelike na 'n stedelike leefwyse oorgeskakel. Soos die plek groei kan dit later in 'n groot dorp of selfs 'n stad ontwikkel (stedelike nedersetting). Stede kan later verder uitbrei en aan mekaar "vasgroei" om metropolitaanse gebiede te vorm.

Soos 'n nedersetting groei neem nie net die aantal bewoners toe nie, maar ook die infrastruktuur en dienste wat beskikbaar is. 'n Dorpie kan dalk 'n dokter en tandarts hê, maar spesialiste word gewoonlik uitsluitlik in stede aangetref. Stede geniet ook vinniger internet-toegang en ander meer gespesialiseerde dienste.