Abem 19. Joorhundert hend sich afange gwüssi Persone noi as Alemanne bizaichne. De historisch Volchname Alemanne isch im früene Mittelalter usser Bruch choo und erst im 19. Joorhundert wieder entdeckt wore. Er werd bis hütt no bruucht, bsunders i de Sproochforschig, im Volchstum und i de Politik. Di hüttig Aawendig vo Alemanne und Alemannisch biruet uf de Aanaaam, as d Alemanne as en Ethnii bis hütt griifbaar sind, bsunders i de Sprooch und im Bruuchtum. Debii werd hüüffig d Aasicht vertrette, as d Alemanne sit em 13. Joorhundert dör frömdi Mächt uufgsplitteret wore saied und drum no hütt sich uf meriri Länder vertailet, nemli z Frankriich (Elsiss), i de Bundesrepublik Tütschland (Bade-Württeberg & Bayre), z Ööstriich (Vorarlberg), denn s Förstetum Liechtestai, und de tütschsproochig Tail vo de Schwiiz, wobii nöd selte d Walser z Italie (Aostatal & Piemont) gern vergesse gönd.