Altes Testament

Als Alts Teschtamänt (abgchürzt AT, vom latinische testamentum) isch i der chrischtleche Teologi d Bezeichnig für di Jüdischi Heiligi Schrift. A Theologische Universitäte wo mit jüdische Theologe zäme gschaffet wird bezeichnet me ds Alte Teschtamänt ou als Hebräischi Bibel. D Bezeichnig Alts Teschtamänt isch um öppe 180 n. Chr. entschtande. Jude bezeichne ihri Heiligi Schrift syt öppe 100 vor Chr als Tanach. Di Griechischi Übersetzig vom Tanach heisst Septuaginta. I däre si di underm Name Apokryphe oder Deutokanonische Schrifte enthalte. Der ursprünglech Text vom Alte Teschtamänt isch uf Hebräisch gschrybe worde u e ganz chlyne Teil isch uf Aramäisch.

Ds Urchrischtetum het die Schrifte als Wort Gottes agluegt, wo vo Jesus Christus als Messias für Israel u de Völker isch agchündiget gsi u i syre Uslegig uf ihn hiwyst. Bis öppe i ds Jahr 350 isch ds Alte Testamänt di Heiligi Schrift vo de Jude u de Chrischte gsi. Ungefähr im Jahr 350 isch du ds Neue Teschtamänt fertig gsi u so isch d Bibel hüt di Heiligi Schrift vo de Chrischte.^[1]

Der Alt Teschtamäntlech Bibelkanon underscheidet sech je nach Konfession. Der Katholisch Kanon umfasset 46 Büecher, der Ortodox Kanon 51 Büecher u der Reformiert umfasset 39 Büecher.

1. ↑ Artikel Bibel II/III, Theologische Realenzyklopädie. Band 6, Walter de Gruyter, 1. Auflage, Berlin 1980, S. 29 und 43.