Back Irannese tale Afrikaans Luengas iranicas AN ईरानी भाषासमूह ANP لغات إيرانية Arabic لغات ايرانيه ARZ Llingües irániques AST İran dilləri Azerbaijani ایران دیللری AZB Иран телдәре Bashkir Іранскія мовы Byelorussian
| Iranski jezici Iranik | |
|---|---|
| Regije govorenja | Istočna Evropa, Južna, srednja, zapadna Azija i Kavkaz |
| Jezička porodica | indoevropski
|
| Prajezik | prairanski jezik |
| Predak | praindoiranski jezik |
| Podgrupe | Zapadnoiranski Avestanski † Istočnoiranski |
| Jezički kod | |
| ISO 639-2 / 5 | ira |
| Linguasphere | 58= (filozona) |
| Glottolog | iran1269 |
| Karta | |
 Geografska distribucija iranskih jezika | |
| Fusnote | |
| † - izumrli jezici | |
| Također pogledajte: Jezik | Jezičke porodice | Spisak jezika | |
Iranski jezici, koji se nazivaju i iranik,[1][2] su grana indoiranskih jezika u indoevropskoj jezičkoj porodici kojima izvorno govore iranski narodi, pretežno na Iranskoj visoravni.
Iranski jezici su grupisani u tri faze: staroiranski (do 400. p.n.e), srednjoiranski (400. p.n.e – 900. n.e) i novoiranski (od 900. n. e). Dva direktno potvrđena staroiranska jezika su staroperzijski (iz Ahemenidskog Carstva) i staroavestanski (jezik Aveste). Od srednjoiranskih jezika, bolje shvaćeni i zabilježeni su srednjoperzijski (iz Sasanidskog Carstva), partski (iz Partskog carstva) i baktrijski (iz Kušanskog Carstva i Bijelih Huna).
- ^ Johannes Bechert; Giuliano Bernini; Claude Buridant (1990). Toward a Typology of European Languages. Walter de Gruyter. ISBN 978-3-11-012108-7.
- ^ Gernot Windfuhr (1979). Persian Grammar: History and State of Its Study. Walter de Gruyter. ISBN 978-90-279-7774-8.