Difodiant mawr, sydyn o dri chwarter holl blanhigyn ac anifeiliaid y Ddaear oedd y digwyddiad difodiantCretasaidd-Paleogene (K-Pg) (a elwir hefyd yn ddifodiantCretasaidd - Trydyddol(K–T)),[1][2][3] tua 66 miliwn o flynyddoedd yn ôl (CP). Ac eithrio rhai rhywogaethau ectothermig fel crwbanod y môr a chrocodeiliaid, ni oroesodd unrhyw tetrapodau sy'n pwyso mwy na 25 cilogram (55 pwys).[4] Roedd yn nodi diwedd y Cyfnod Cretasaidd, a chyda hi y cyfnod Mesosöig, tra'n nodi dechrau'r cyfnod Cainosöig, sy'n parhau hyd heddiw.
Yn y cofnod daearegol, mae'r digwyddiad K-Pg wedi'i nodi gan haen denau o waddod o'r enw ffin K-Pg, sydd i'w gael ledled y byd mewn creigiau morol a daearol. Mae'r clai terfyn yn dangos lefelau anarferol o uchel o'r metel iridium, sy'n fwy cyffredin mewn asteroidau nag yng nghramen y Ddaear.[5]
Fel y cynigiwyd yn wreiddiol yn 1980[6] gan dîm o wyddonwyr dan arweiniad Luis Alvarez a'i fab Walter, credir yn gyffredinol bellach mai ardrawiad (impact) comed neu asteroid anferth 10 i 15 cilometr (6 i 9 milltir) a achosodd y difodiant hwn.[7][8] 66 miliwn o flynyddoedd yn ôl,[9] ac a ddinistriodd yr amgylchedd yn fyd-eang, yn bennaf trwy atal gymylau o lwch a ataliodd yr haul, ac felly ffotosynthesis mewn planhigion a phlancton.[10][11] Ategwyd y rhagdybiaeth hon, a elwir hefyd yn ddamcaniaeth Alvarez, gan ddarganfyddiad y ceudwll (neu 'grater') Chicxulub ym Mhenrhyn Yucatan Gwlff Mecsico yn y 1990au cynnar,[12] a ddarparodd dystiolaeth bendant bod y clai ffin K-Pg yn cynrychioli malurion a achoswyd gan ardrawiad asteroid.[13] Mae'r ffaith bod y difodiant wedi digwydd ar yr un pryd yn darparu tystiolaeth gref eu bod wedi'u hachosi gan yr asteroid.[13] Cadarnhaodd prosiect drilio yn 2016 fod cylch brig Chicxulub yn cynnwys gwenithfaen wedi'i daflu allan o fewn munudau o ddyfnderoedd y ddaear, ond nad oedd yn cynnwys fawr o gypswm, sef y garreg arferol ar wely'r môr sy'n cynnwys sylffad yn y rhanbarth: byddai'r gypswm wedi anweddu a gwasgaru fel aerosol i'r atmosffer, gan achosi effeithiau tymor hir ar yr hinsawdd a'r gadwyn fwyd. Yn Hydref 2019, adroddodd ymchwilwyr fod y digwyddiad wedi asideiddio'r cefnforoedd yn gyflym, gan gynhyrchu cwymp ecolegol sylweddol ac, yn y modd hwn hefyd, wedi cynhyrchu effeithiau hirdymor ar yr hinsawdd. Dyma felly'r rheswm allweddol dros y difodiant torfol ar ddiwedd y Cretasaidd.[14][15] Yn Ionawr 2020, adroddodd gwyddonwyr fod modelu hinsawdd y digwyddiad difodiant yn ffafrio'r effaith asteroid ac nid folcaniaeth, fel a grewyd am beth amser.[16][17][18]
↑Muench, David; Muench, Marc; Gilders, Michelle A. (2000). Primal Forces. Portland, Oregon: Graphic Arts Center Publishing. t. 20. ISBN978-1-55868-522-2.