Sufiksoj en Esperanto | ||
---|---|---|
Tipo | Oficialaj | Neoficialaj |
Verbaj | -ant-, -int-, -ont- -at-, -it-, -ot- |
-unt-, -ut- |
Seksaj | -in- | -iĉ-, -ip- |
Aliaj | -aĉ-, -ad-, -aĵ-, -an-, -ar-, -ĉj-, |
-ab-, -ac-, -al-, -ari-, -ator-, |
-i- konsidereblas kiel sufikso aŭ kvazaŭsufikso en Esperanto, en la senco krei el baza vorto de etnonomo koncernan landonomon, koresponde al la tria signifo de la plursignifa sufikso -uj-. Ĝia uzo ne estas rekomendata de la Akademio de Esperanto, sed la decido estas lasata al la ĝenerala lingvouzo. Tamen ne estas ĝenerala konsento ke entute temus pri sufikso: eblas konsideri la en la 20-a jarcento kutimiĝintajn landonomojn kiel Ĉini'", "Germani'", "Itali'", "Japani'", "Korei'", "Litovi'" ktp. kiel apartajn vortoradikojn pri ŝtatoj, kiuj nur laŭ nacilingva etimologio parencas al la similsonaj etnonomoj ĉin'", "german'", "ital'", "japan'", "kore'", "litov'" ktp., sed estas sendependaj vortoradikoj.[1]