5-a jarcento

La 5-a jarcento komenciĝis la 1-an de januaro 401 kaj finiĝis la 31-an de decembro 500. La 5-a jarcento estas konata por esti periodo de migrado kaj politika malstabileco ĉie en Eŭrazio.

En la jarcento okazis la kolapso de la Okcidenta Romia Imperio, kiu finiĝis en 476 p.K. Ĉi tiu imperio estis regita de sinsekvo de malfortaj imperiestroj, dum la reala politika povo estas ĉiam pli koncentrita inter armeaj gvidantoj. Interna malstabileco permesis al armeo de la Visigotoj atingi kaj prirabi Romon en 410. Iu resaniĝo okazis dum la sekvaj jardekoj, sed la Okcidenta Imperio ricevis alian seriozan baton kiam dua eksterlanda grupo, la vandaloj, okupis Kartagon, la ĉefurbon de la imperie ekstreme grava romia provinco Africa Proconsularis.

Provoj repreni la provincon estis interrompitaj per la invado de la hunoj sub Atilo. Post la malvenko de Atilo, kaj orientaj kaj okcidentaj imperioj interligis fortojn por fina atako kontraŭ la vandaloj Nordafriko, sed tiu kampanjo estis sensacia fiasko.

En Ĉinio, la periodo de la dek ses regnoj daŭris. Tio estis karakterizita per la formado kaj kolapso de malgrandaj subregnoj, regitaj fare de militantaj etnoj.

Je la fino de la 5-a jarcento, la Gupta Imperio de Hindio estis invadita el Centra Azio kaj okupita de la hunaoj. Tiuj popoloj eble estis parencaj al la hunoj kiuj detruis Romon dum la sama periodo.