Albert Camus

Albert Camus
Nobel-premiito
franca verkisto kaj filozofo
Persona informo
Albert Camus
Naskiĝo	7-an de novembro 1913 (1913-11-07) en Mondovi (Franca Alĝerio)
Morto	4-an de januaro 1960 (1960-01-04) (46-jaraĝa) en Villeblevin (Francio)
Mortis pro	Akcidenta morto vd
Mortis per	Single-vehicle accident (en) vd
Tombo	Cemetery in Lourmarin (en) vd
Religio	ateismo vd
Lingvoj	franca vd
Loĝloko	Francio vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Universitato de Alĝero - filozofio (1935–1936) vd
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Francine Faure (en) (1940–1960) Simone Hié (en) (1934–1940) vd
Amkunulo	Blanche Balain (en) (1937–) María Casares (1944–1945) Mamaine Koestler (en) (1946–) María Casares (1948–1960) Catherine Sellers (en) (1956–1960) Mette Ivers (en) (1957–1960) vd
Infanoj	Catherine Camus  ( Francine Faure (en) ) Jean Camus  ( Francine Faure (en) ) vd
Profesio
Okupo	verkisto scenaristo membro de Franca rezistado poeto futbalisto dramaturgo ĵurnalisto eseisto filozofo romanisto publikigisto vd
Laborkampo	Filozofio, literaturo, ĵurnalismo, etiko, ekzisto, politika filozofio, opinia ĵurnalismo, teatro, literatura aktiveco, eseo, dramo kaj Ciklo de la Absurdo vd
Aktiva en	Parizo vd
Verkado
Verkoj	La Homo Ribelita ❦ A Happy Death ❦ La Kazo ❦ La Mito de Sizifo ❦ La fremdulo ❦ La Pesto ❦ Albert Camus, María Casares. Correspondence (1944-1959) ❦ Kaligulo ❦ Nek viktimoj nek ekzekutistoj vd
Honorigoj Honorigoj (1957)  Nobel-premio pri literaturo (1946)  Medalo de Rezistado vd
Membrecoj Membrecoj comité de lecture des éditions Gallimard (en) (1943–1959) Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Albert CAMUS [Albèr Kamu] (naskiĝis la 7-an de novembro 1913, mortis la 4-an de januaro 1960) estis franca verkisto kaj filozofo. Li estis nobelpremiito pri literaturo en 1957.

Bazo de la verko de Camus estas la filozofio de la absurdo, kiu estas bazita sur la ekkono de la sensenceco de la homa vivo. Tamen laŭ Camus la homoj estas liberaj kaj povas kontraŭbatali tiun sorton de sensenceco. Tiun sintenon tre koncize resumas unu frazo el la eseo La Mito de Sizifo (france: Le Mythe de Sisyphe): "Ni devas imagi, ke Sizifo estis feliĉa homo".

La filozofia pensaro de Camus kondukis lin al seniluzia humanismo, kiu estas klare perceptebla en liaj verkoj. Samtempe ĝi instigis lin al politika aktivado: Camus partoprenis la Francan rezistadon en la dua mondmilito kaj provis peri pacan finiĝon de la Milito de Alĝerio.