Albrecht von Haller

Albrecht von Haller
Persona informo
Albrecht von Haller
Naskiĝo	16-an de oktobro 1708 (1708-10-16) en Berno
Morto	12-an de decembro 1777 (1777-12-12) (69-jaraĝa) en Berno
Religio	kristanismo vd
Lingvoj	germana • latina vd
Loĝloko	Svisa Ĵurkomunumo vd
Ŝtataneco	Svislando vd
Alma mater	Universitato de Tubingeno Universitato de Lejdeno vd
Subskribo
Memorigilo
Familio
Infanoj	Gottlieb Emanuel Haller (en) vd
Profesio
Okupo	anatomo universala klerulo universitata instruisto entomologo kirurgo verkisto botanikisto kuracisto bibliotekisto biologo poeto politikisto natursciencisto vd
Laborkampo	Anatomio kaj fiziologio vd
Aktiva en	Berno • Göttingen vd
Doktoreca konsilisto	Herman Boerhaave vd
Postenoj Postenoj Member of the Grand Council of the Canton of Bern (en) vd
Honorigoj Honorigoj  Membro de la Reĝa Societo de Londono vd
Membrecoj Membrecoj Accademia delle Scienze di Torino (1760–) Peterburga Akademio pri Sciencoj Akademio de Sciencoj de Francio Rusia Akademio de Sciencoj Getingena Akademio de Sciencoj Leopoldina Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj Prusa Akademio de Sciencoj Reĝa Societo de Londono vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Albrecht von HALLER (konata ankaŭ kiel Albertus de Haller) (16a de Oktobro 1708 – 12a de Decembro 1777) estis svisa anatomiisto, fiziologo, naturalisto, enciklopediisto, bibliografo kaj poeto. Disĉiplo de Herman Boerhaave, li estis ofte referencita kiel "la patro de moderna fiziologio."^[1][2]

Estante deksesjaraĝa li venis al la Universitato de Tubingeno (Decembro 1723), kie li studis kun Elias Rudolph Camerarius Jr. kaj Johann Duvernoy. Malkontenta kun sia progreso, li en 1725 translokiĝis el Tubingeno al Lejdeno, kie Boerhaave estis en la pinto de sia famo, kaj kie Albino jam estis preleginta pri anatomio. Je tiu universitato li gradiĝis en Majo 1727, klopodante sukcese en sia disertacio provi, ke la tiel nomita saliva dukto, postulita kiel ĵusa malkovro de Georg Daniel Coschwitz (1679–1729), estis nur sangotubo.^[3]

1. ↑ Stefano Sandrone (2015). Brain Renaissance: From Vesalius to Contemporary Neuroscience. Oxford University Press. p. 135. ISBN 978-0-19-938383-2. Alirita la 3an de Novembro 2018.
2. ↑ G. W. Bruyn; Charles M. Poser (2003). The History of Tropical Neurology: Nutritional Disorders. Science History Publications/USA. p. 42. ISBN 978-0-88135-281-8. Alirita la 3an de Novembro 2018.
3. ↑ Chisholm 1911, p. 855.