Butanata acido | ||||
Alternativa(j) Nomo(j) | ||||
| ||||
Kemia formulo | C4H8O2 | |||
PubChem-kodo | 264 | |||
ChemSpider kodo | 259 | |||
CAS-numero-kodo | 107-92-6 | |||
Karakterizaĵoj | ||||
Aspekto | Senkolora likvaĵo | |||
Viskozeco | 1.814 cP (15 °C) 0.1426 cP (25 °C) | |||
Acideco (pKa) | 4.82 | |||
Molmaso | 88.11 g•mol−1 | |||
Smiles | CCCC(=O)O O=C(O)CCC | |||
Denseco | 0.9528 g/cm3 (25 °C) 1.135 g/cm3 (−43 °C) | |||
Fandopunkto | −5.1 °C (22.4 ℉; 268 K) | |||
Bolpunkto | 163.75 °C (326.75 ℉; 436.9 K) | |||
Akva solvebleco | Tre solvebla | |||
Ekflama temperaturo | 71 °C ĝis 72 °C (160 ĝis 162 ℉; 344 ĝis 345 K) | |||
Memsparka temperaturo |
440 °C (824 ℉; 713 K) | |||
Mortiga dozo (LD50) | 2000 mg•kg−1 (buŝe, muso) | |||
Sekurecaj Indikoj | ||||
Riskoj | R20/21/22 R34 R36/37/38 | |||
Sekureco | S26 S36 S45 | |||
Pridanĝeraj indikoj | ||||
Danĝero
| ||||
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1] | ||||
GHS Damaĝo-piktogramo | ||||
GHS Signalvorto | Damaĝo | |||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H226, H314, H402 | |||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P210, P233, P235, P240, P241, P242, P243, P260, P264, P273, P280, P301, P303, P304, P305+351+338, P310, P330, P331, P340, P353, P361, P363, P370, P378, P403, P405, P501 | |||
(25 °C kaj 100 kPa) |
Buterata acido[2], ankaŭ konata kiel butanata acido[3], aŭ butera acido mallonge BTA, estas Karboksilata acido kun struktura formulo CH3CH2CH2-COOH. Saloj kaj esteroj el la buterata acido konatas kiel buteratoj aŭ butanatoj. La buterata acido troviĝas en lakto, ĉefe lakto de kaprino, ŝafino kaj bizonino, butero, parmezana fromaĝo, kaj kiel anaeroba fermentado, inklude de kojlo kaj kiel korpodoro. Ĝi posedas malagrablan odoron kaj akran guston, kune kun dolĉeca restodoro, simile al etero. Ĝi estas detektebla de mamuloj kun bona kapableco pri odordetektado, kiel la katoj ekde 10 ppb[4], dum normalaj homoj povas detekti kiam koncentriĝo estas supera al 10 ppm[5].
Buterata acido ĉeestas, kaj estas la ĉefa distingodoro, de la homvomo. Ĝi estis unue observata (laŭ ties nepura formo) en 1814, de la franca kemiisto, Michel-Eugène Chevreul (1786-1889). En 1818, li sufiĉe pura estigis kaj identigis ĝin. La nomo de la buterata acido deriviĝas de butero (latine būtȳrum, antikve-greke βούτῡρον), la substanco en kiu la buterata acido unue estis trovita.