Fajenco

Fajenco estas ceramikaĵo, kiu signifis diverstipajn ceramikaĵojn dum la historiaj epokoj. La nomo venas el la itala urbo Faenza. Laŭ Francisko Azorín Fajenco estas Porcelanosimila, emajlita ceramikaĵo el Faenco aŭ ĝin imitanta.^[1] Li indikas etimologion el Faenco, propra nomo de itala urbo. Kaj li aldonas teknikajn terminojn kiaj fajencisto kaj fajencfabriko.^[2] (Laŭ PIV fabriko estas fera produktejo, ne validas al argilaĵoj.)

Dum la renesanco, fajenco estis nomo de ujoj el flavargila, emajlita (stana emajlo) ceramikaĵoj. La stana emajlo kovras la bakitajn materialojn.

En la egipta arto oni povas trovi la esprimon egipta fajenco, kiujn karakterizas, ke la emajlo kovras la tutan surfacon de la objekto. (La hodiaŭaj, aliaj ceramikaĵoj havas/havis neemajlitan grundon, por ke la emajlita ceramikaĵo ne gluiĝu al bazo de la forno.)

1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 71.
2. ↑ Azorín, samloke.