Francisko el Sales

Sankta
Francisko el Sales
Doktoro de eklezio
Francisko el Sales (pentraĵo en Heimsuchungskloster, Oberonning, Bavario).
Persona informo
François de Sales
Naskiĝo	21-a de aŭgusto 1567 en Sales ĉe Annecy
Morto	28-a de decembro 1622 en Lyon
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Apopleksio vd
Tombo	Annecy vd
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Universitato de Padovo vd
Familio
Patro	François de Sales de Boisy (en) vd
Patrino	Françoise de Sionnaz de Vallières (en) vd
Gefratoj	Jean-François de Sales (mul) vd
Edz(in)o	–
Profesio
Okupo	katolika episkopo (1602–1622) katolika sacerdoto (1593–) verkisto teologo vd
Postenoj Postenoj bishop of Geneva (en) (1602–) vd
Sanktulo
Honorata en	Katolika eklezio
Beatigo	18-a de decembro 1661 de Aleksandro la 7-a
Kanonizo	19-a de aprilo 1665 de Aleksandro la 7-a
Festotago	24-a de januaro
Atributoj	koro, libro, skribplumo
Patroneco	verkistoj, surduloj
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Francisko el Sales aŭ Sankta Francisko de Salezo (france: François de Sales) (naskiĝis la 21-an de aŭgusto 1567 en kastelo Sales apud Annecy (Francio), mortis la 28-an de decembro 1622 en Liono (Francio)) estis princo-episkopo de Ĝenevo, rezidanta en Annecy. Destinita al juĝeja kariero, stude preparita en Padova kaj Parizo, advokatis kiel patrono de la Senato de Chambéry; sed liaj scioj pri la sanktaj Skriboj kaj agado de la Katolika Eklezio lin inklinigis al la katolika sacerdoteco, kiun li elektis, ordiniĝante en 1593: tuj petis kaj ricevis pastre ofici en la kalvinista Ĝenevo, kie post kelke da jaroj li enoficiĝis kiel episkopo, antaŭe kiel helpanto poste kiel titolulo, aparte engaĝita aplikadi la dekretojn de la Koncilio de Trento. En tiu urbo li tute praktikis sian saĝon kaj pastoralan mildon adresiĝante precipe al kalvinistoj, ankaŭ se devigita transloki sian oficialan episkopan sidejon al Annecy por pli libere agadi. Filotea kaj Traktado pri la dia amo estas liaj precipaj verkoj.

Li fondis, kunlabore kun Sankta Johana Franciska Chantal religiulinan ordenon ĝin nomante “ordeno de la Vizitado (aludo al la vizito de Maria al Elizabeto, laŭ Luka evangelio), kies membrinojn la popolo indikis per kromnomo “Vizitadaninoj”. Kanonizita de papo Aleksandro la 7-a (1665), li estis establita kiel oficiala Doktoro de la Eklezio dum la papado de Leono la 13-a (1887) kaj proklamita de Pio la 11-a (1923) sankta patrono de ĵurnalistoj kaj de tiuj, kiuj konigas kristanismon per la komunikaj sociaj medioj.