Heraklidoj

Laŭ la helena mitologio, la heraklidoj (el la greka Ἡρακλεῖδαι) estis la multnombraj gefiloj de la elstara heroo Heraklo kaj iliaj posteuloj, pli specife tiuj, de Hilo, la plej aĝa el la kvar filoj de Heraklo kaj Dejaniro (kvankam kroma versio asertas ke la patrino de Hilo estis Melito). Aliaj elstaraj heraklidoj estis Makario, Lamo, Manto, Bianoro, Tlepolemo kaj Telefo.

Historie, la heraklidoj simbolas la grupon de dorianaj militestroj kiuj konkeris la peloponezajn regnojn Mikeno, Sparto, Argo kaj aliaj, postulante, laŭ la legendo, ilian rajton pro tio ke ili devenis de antikvaj reĝoj de tiuj ĉi urboj. Tiun ŝanĝon de regantoj oni kutime nomas «doria invado»^[1]. Kvankam la diversaj genealogioj varias laŭ la aŭtoroj, la kultura signifo de tiu reveno el ekzilo de la posteuloj de Heraklo kiuj pledis por ilia rajto regi sur la mikenaj urboj estis ĝuste pravigi la legitimecon de specifa klano verŝajne devenanta el komuna mita praulo, kiu leĝigus ĝiajn postulojn.

1. ↑ Karl Otfried Müller. Die Dorier. 1830.