Hipokriteco

Hipokriteco substrekas volan senkoherecon inter agoj realaj, videblaj aŭ kaŝaj, kaj la valoroj publike aŭ private deklaritaj. Hipokritulo, do, difiniĝas persono, kiu asertas iun ideon kaj kondutas kontraŭe al ĝi. Laŭ psikologio kaj etika scienco, multaj povas esti la kialoj de tiu konduto.

Alia priskribo pri hipokriteco priskribas la agon, se persono malsincere ŝajnigas ion, kio donas aspekton de virto aŭ merito al si mem. La kristana ideologio nomas tion malvirto, do aparte negative prijuĝata eco de homa karaktero. La vorto do estas malapreza juĝo pri homo. Hipokritulo estas persono hipokrita. La Torao mencias la koncepton dufoje, en la citaĵoj La ĝojo de hipokritulo estas nur momenta, kaj ĉiuj estas hipokrituloj kaj malbonaguloj – la Nova Testamento mencias ĝin en la citaĵo hipokritulo, eligu unue la trabon el via okulo!^[1].

1. ↑ Mt 7,5; Lk 6,42