Karlo la Brava

Karlo la Brava
Duko de Burgonjo
Karlo la Brava, ĉ. 1460 pentrita de Rogier van der Weyden
Regado	1467–1477
Persona informo
Charles le Téméraire
Naskonomo	france: Charles Ier le Téméraire aŭ le Hardi
Naskiĝo	10-an de novembro 1433 (1433-11-10) en Diĵono
Morto	5-an de januaro 1477 (1477-01-05) (43-jaraĝa) en Nancio
Mortis pro	Morto dum batalo vd
Mortis per	Mortis en batalo vd
Tombo	Preĝejo de nia sinjorino, Bruĝo vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Reĝlando Francio vd
Subskribo
Familio
Dinastio	Dinastio de Valois vd
Patro	Filipo la 3-a vd
Patrino	Izabela de Portugalio, Dukino de Burgundio vd
Gefratoj	Philip of Burgundy (en) , David of Burgundy (en) kaj Anthony, bastard of Burgundy (en) vd
Edz(in)o	Margaret of York (en) (1468 (Gregoria)–) Isabella of Bourbon (en) (1454 (Gregoria)–) Catherine of France, Countess of Charolais (en) (1440 (Gregoria)–) vd
Infanoj	Maria de Burgonjo  ( Isabella of Bourbon (en) ) vd
Parencoj	Adolfo de Kleve (unuaranga kuzo) vd
Profesio
Okupo	politikisto vd
Postenoj Postenoj monarko vd
Honorigoj Honorigoj  Kavaliro de la Ordeno de la Ora Ŝaffelo vd
Grafo de Charolais
Dum	1433–1477
Duko de Burgonjo
Dum	1467–1477
(multoblaj grafecoj)
Dum	1467–1477
Duko de Brabanto kaj de Malsupra Loreno
Dum	1467–1477
Duko de Limburg
Dum	1467–1477
Duko de Luksemburgo
Karlo la 2-a
Dum	1467–1477
Duko de Geldern
Dum	1473–1477
Grafo de Eu
Dum	1477–1477
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Karlo la 1-a, duko de Burgonjo, pli vaste konata kiel Karlo la Brava (france: Charles Ier le Téméraire aŭ le Hardi; 10-a de novembro 1433, Diĵono – 5-a de januaro 1477, en batalo apud Nancio) estis duko de Burgonjo de 1467 ĝis sia morto en 1477.

Kiam li ekregis Burgonjon, ĝi jam estis unu el la grandaj potencoj en Eŭropo, kaj la vivo ĉe la burgonja korto tre luksa. Lia regno inter Francio kaj Germanio (la Habsburga regno) tamen havis tre grandan mankon: ĝi estis disigita en la "subaj landoj" (en la loka lingvo "Nederlande", kiu konserviĝis en la hodiaŭa landnomo "Nederlando") kaj la "supraj landoj" sen interkonekto.

Kiel siaj antaŭuloj Karlo klopodis pligrandigi sian landon, aparte akiri konekton inter la disaj landpartoj. Sed li ne faris tion per prudenta politiko, sed ĉefe per militiroj (Burgonja Milito), kiuj finiĝis per lia malvenko kaj lia morto en la batalo de Nancio. Li estis la lasta duko de Burgonjo.

Lia sola transvivanta filino, Maria, edziniĝis al Maksimiliano, kiu poste fariĝis imperiestro de la Sankta Romia Imperio. Burgonjo ĉesis esti memstara ŝtato kaj estis dividita inter Francio kaj la germana imperio.