Back رحلة الكونتيكي الاستكشافية Arabic Kon-tiki AST Kon-Tiki Azerbaijani Кон-Цікі Byelorussian Кон-Тики Bulgarian Kon-Tiki BS Kon-Tiki Catalan Kon-Tiki Czech Kon-Tiki Danish Kon-Tiki German
Kon-Tiki estis la nomo donita al la floso de la norvega esploristo kaj verkisto Thor Heyerdahl dum lia ekspedicio en 1947. La nomo devenas de la sundio de la Inkaoj, Viracocha, pri kiu oni diras ke "Kon-Tiki" estis lia malnova nomo. Kon-Tiki estas ankaŭ la nomo de populara libro kiun Heyerdahl verkis pri sia aventuro.
Heyerdahl kredis ke popolo el Sud-Ameriko povus esti setlita en Polinezio en la suda Pacifiko en antaŭkolumba epoko. Celo de la Kon-Tiki ekspedicio estis montri, per la uzado nur de la materialoj kaj teknologio disponeblaj al ili en tiu epoko, ke ne estis teknikaj obstakloj fari tion.
Heyerdahl kaj malgranda teamo iris al Peruo, kie ili uzis arbojn kaj aliajn enlandajn materialojn por konstrui balzan floson laŭ indiĝena stilo (kiel raportita en ilustraĵoj de la hispanaj konkerintoj). Akompanite de kvin kunuloj, Heyerdahl velvetruris dum 101 tagoj kaj 3 770 mejloj (6 982 km) trans la Pacifiko. La sola moderna aparato kiun ili havis estis radioricevilo.
Kon-Tiki foriris el Callao, Peruo, en la posttagmezo de la 28-a de aprilo 1947.
La flosanaro por la unua foje revidis teron je la 30-a de julio, tio estis la atolo Puka-Puka.
Je la 4-a de aŭgusto, la 97-a tago ekde la foriro el Peruo, la floso atingis la atolon Fangatau. La flosanaro mallongdaŭre kontaktis kun la loĝantoj sed ne eblis sekure albordiĝi.
La floso finfine ĵetiĝis sur rifo en Raroia sur la Tuamotua Insularo je la 7-a de aŭgusto, 1947.
La libro Kon-Tiki estis furorlibro, kaj la dokumenta filmo de la ekspedicio gajnis la Oskar-premion (Academy Award for Documentary Feature) en 1951.
La originala Kon-Tiki nuntempe estas ekspoziciita en la Kon-Tiki Muzeo en Oslo.