Korea lingvo

Korea lingvo
한국어, 조선말
Hangugeo, Chosŏnmal
Mapo
natura lingvomoderna lingvo
korea lingvaro
Parolata en Sud-Koreio, Nord-Koreio, Ĉinio
Parolantoj 77 300 000 [1]
Skribo Ekskluziva uzo de Hangul (Nord-Koreio), miksaĵo de Hangul kaj Hanja (Sud-Koreio), aŭ Cirila alfabeto (malpli uzata en Goryeomal)
Lingvistika klasifiko
Neklasifikita: eble membro de la altaja lingvarolingvo izolita
Oficiala statuso
Oficiala lingvo en  Sud-Koreio,  Nord-Koreio
Reguligita de Sud-Koreio:
Gungnip-gugeowon (Nacia Instituto de la Korea Lingvo,
국립국어원)

Nord-Koreio:
Sahoe Kwahagwŏn Ŏhak Yŏnguso
(사회 과학원 어학 연구소)

Lingva statuso 1 sekura
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
  ISO 639-1 ko
  ISO 639-2 kor
  ISO 639-3 kor
  Glottolog kore1280
Angla nomo Korean
Franca nomo coréen
Vikipedio
vdr

La korea lingvo (koree: 한국어/조선말; vidu malsupre) estas la oficiala lingvo de Nord-Koreio kaj Sud-Koreio. Ĝi estas ankaŭ unu el la du oficialaj lingvoj en la Korea Aŭtonoma Prefektujo Janbiano en Ĉinio. Ĉirkaŭ 80 milionoj da koreoj parolas la korean lingvon, kun grandaj grupoj en diversaj postsovetiaj ŝtatoj, kaj ankaŭ en diasporo en Ĉinio, Aŭstralio, Usono, Kanado, Brazilo, Japanio, kaj pli lastatempe, Filipinoj.

La genealogia klasifiko de la korea lingvo estas debatata. Multaj lingvistoj konsideras ĝin membro de la altaja lingvaro, sed iuj konsideras ĝin esti izolita lingvo. Ĝi estas aglutina en ĝia morfologio kaj SOV (subjekto-objekto-verbo) en ĝia sintakso, kiu similas al la japana kaj vjetnama lingvoj. La korea lingvo estis influita de la ĉina lingvo en la formo de koreaj vortoj. Indiĝenaj koreaj vortoj konsistigas proksimume 35% de la korea vortostoko, dum ĉirkaŭ 60% devenas de ĉinaj vortoj. La restantaj 5% venis kiel pruntvortoj el aliaj lingvoj, 90% el kiuj estas el la angla.

  1. Korean. Ethnologue, 14th ed.. Alirita 2008-09-25.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy