Kuseno

Kuseno estas sako el ŝtofo aŭ ledo, remburita per molaj aĵoj (plumoj, haregoj, sed ofte kun antialergiaj nenaturaĵoj) por ke oni povu sin apogi sur ĝi komforte. La kapkuseno estas speciala kuseno, kiun oni metas en la liton por apogi la kapon. Ofte oni simple diras kuseno iom malnuance anstataŭ kapkuseno. Oni kovras la kapkusenon ĉiuflanke per kusentolo aŭ kusenujo.

Kusenego estas longa sako el tolo, plenigita de plumoj, sur kiu oni kuŝis. (legu lanugo, peplomo)

Kuseneto estas malgranda kuseno ekz-e por kudriloj, pingloj, aromherboj; kiel inkospongo; aŭ pufaĵo por virinoj sub la jupojn (historie).

Laŭ Francisko Azorín kuseno estas Sako plenigita per molaĵoj (plumoj, haregoj, k. a.) por kuŝi, sidi malmole; ofte bele ornamita per brodaĵoj, k. c.^[1] Li indikas etimologion el la latina culcinus, el culcita.^[2]

1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 123.
2. ↑ Azorín, samloke.