La kvin bonaj imperiestroj — la romiaj imperiestroj de la Antonina dinastio, kiuj regis en la jaroj 96–180, nome:
En tiu periodo la sukcedo okazis pace, ĉiu imperiestro (krom la lasta, Marko Antonio) adaptis sian sukcedonton. Ĉi tiun pacan kaj stabilan periodon en la 2ª jc oni nomas «la orepoko» kaj «la apogeo» de la Imperio.
Ĉi tiun esprimon «la kvin bonaj imperiestroj» forĝis Makjavelo kaj poste popularigis E. Gibono.