Piridino

Piridino
Planaj kemiaj strukturoj de la Piridino
Du- kaj tri-dimensiaj strukturoj de la Piridino
Alternativa(j) nomo(j)
Kemia formulo
C5H5N
CAS-numero-kodo 110-86-1
ChemSpider kodo 1020
PubChem-kodo 1049
Fizikaj proprecoj
Aspekto senkolora ĝis flaveca likvaĵo
Molmaso 79.10 g mol-1
Denseco 0.9819 g/cm3
Fandopunkto −41.6 °C (−42.9 ; 231.6 K)
Bolpunkto 115.2 °C (239.4 ; 388.3 K)
Ekflama temperaturo 21 °C
Refrakta indico  1,509
Solvebleco Akvo:Tute miksebla
Sekurecaj Indikoj
Risko R20 R21 R22 R34 R36 R38
Sekureco S(2) S26 S28
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1]
GHS Damaĝo-piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H302, H315, H319, H401
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P264, P270, P273, P280, P301+312, P302+352, P305+351+338, P330, P332+313, P337+313, P362, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Piridino estas heterocikla aromata kemia kombinaĵo apartenanta al la grupo de la azinoj, je media temperaturo ĝi prezentiĝas kiel likvaĵo senkolora, alte bruligebla, malforte alkala kun karakteriza malagrabla odoro. La piridino estiĝas per sintezo ekde la acetaldehido kaj amoniako aŭ per karbondistilado.

La piridino posedas malfortan bazecon povante formi salojn kun acidoj. Ĝia plej grava propreco, profitata de la vivaj organismoj uzantaj kombinaĵoj de piridino, estas la ebleco interagi en la oksi-reduktajn reakciojn, estigante ligaĵojn kun la hidrogeno de la Nikotinamida Adenina Dinukleotido, tiele agante kiel "transportanto de elektronoj". Komponaĵoj rilatitaj al la piridino estiĝas reakciante 1,5 ketonoj kun amonia nitrato meze de acetata acido aŭ ekde la nikotinata acido, ankaŭ konata kiel niacino.[2]

  1. LabChem. Arkivita el la originalo je 2016-10-20. Alirita 2017-06-17.
  2. Pyridines: from lab to production, Eric F.V. Scriven

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy