Polietileno

Polietileno (aŭ polieteno, laŭ la oficiala nomo de IUPAC) estas kemie la plej simpla polimero. Ĝi estas reprezentata per la ĉeno: (CH₂-CH₂)_n. Pro sia granda tutmonda produktado, 100 milionoj da tunoj jare en 2017 (34% el la totala plasta merkato),^[1][2] ĝi ankaŭ estas la plej malmultekosta, ĉar ĝi estas unu el la plej oftaj specoj de plasto. Ĝi estas kemie inerta. Oni havigas ĝin per polimerigo de etileno (kemia formulo CH₂ = CH₂, kaj nomata eteno de IUPAC), de kiu devenas ĝia nomo. Ĉi tiu polimero povas esti produktita per malsamaj polimerigaj reagoj, kiel ekzemple libera radikala polimerigo, aniona polimerigo, jona kunordiga polimerigo aŭ katjona polimerigo. Ĉiu el ĉi tiuj reagaj mekanismoj produktas malsaman specon de polietileno. Ĝi estas nedividita rektĉena polimero, kvankam disdividitaj polimeroj estas oftaj en komercaj produktoj. La polietilenaj ĉenoj rompiĝas sub la malvarmeta temperaturo Tg en amorfaj kaj duonkristalaj lokoj.

1. ↑ Geyer, Roland; Jambeck, Jenna R.; Law, Kara Lavender (1a de Julio 2017). "Production, use, and fate of all plastics ever made". Science Advances. 3 (7): e1700782. Bibcode:2017SciA....3E0782G. doi:10.1126/sciadv.1700782. PMC 5517107. PMID 28776036.
2. ↑ "Plastics: The Facts" (PDF). Arkivigite je 2018-02-04 per la retarkivo Wayback Machine Plastics Europe. Alirita la 22an de Marto 2021.