Procesio ĉi-kaze estas koncepto pure teologia, ĉeesta en la kristana doktrino krom en la filozofia ellaborado en ĝi subkuŝanta. Ĉi-kaze procesio difinas la aktivecon per kiu, en la unika Substanco de Dio, estas generitaj la tri Personoj, aŭ Hipostazoj, kiuj formas la unikan Dion.[1]
Dio, do, laŭ tiu nocio, konceptita ne statike) generas la hipostazojn sen ke tiuj-ĉi fariĝas entoj disigitaj ĉar ili restas en Li. Ĉi-rilate oni parolas pri samsubstanceco: la tri spiritaj paralelaj niveloj konstituantaj Dion estas faritaj per la sama dia substanco. En kristanismo tiuj tri realoj aŭ hipostazoj estas: Patro, Filo, kaj Sankta Spirito.
En la kristana Sankta Triunuo oni distingas aparte du procesiojn: tiu de Dio Patro kiu generas la Filon, dum el la Patro kaj Filo procedas la Sankta Spirito. La unua estas difinita generado, la dua spirado.
- ↑ Tiu doktrino estas anoncita kaj proklamita de la kristanaj eklezio, sed neniu pretendas ĝin justigi per la racio: ĝi estas mistero de la kredo esprimita per memorando-dogmo).