Ringoj de Saturno

La ringoj de Saturno estas plej brilaj kaj videblaj planedaj ringoj^[1] de la sunsistemo.

Ili konsistiĝas el multenombraj eroj da glacio kaj da polvo, kies grando varias de la mikrometro ĝis kelkaj metroj, kiuj formas diskon de 400 000 kilometroj da diametro, kun tre malgranda dikeco (kelkaj dekoj da metroj) orbitante en la ebeno de la saturna ekvatoro. Formas ilin multenombraj samcentraj ringoj disigataj de malplenoj. Tiujn malplenoj, pli malpli larĝaj, naskas pro efiko de orbita resonanco kun la saturnaj lunoj

Ila albedo estas inter 0,2 al 0,6. Nudokule nevideblaj, ili estas observeblaj per binoklo. La itala astronomo Galilejo vidis ilin en 1610, sen kompreni iliajn naturon, kiu estis komprenita kaj klarigata de Christiaan Huygens en 1655.

Krom la brilaj ringoj en la saturna ekvatora ebeno, malbrila, malfacile videbla ringo^[2] sekvas la retrogradan orbiton de la luno Febo.

1. ↑ La ringoj de la planedoj (france)
2. ↑ Nova ringo por Saturno^{[rompita ligilo]} (Esperante)