Testo de intelekto

Testo de intelekto estas ilo de psikologia diagnozado uzata por mezuri la intelekton de homo. Ĉar intelekto estas difinita malsame, ekzistas tre malsamaj specoj de tiaj testoj. Estas supozite ke diferencoj en efikeco en testoj de intelekto ankaŭ reflektas diferencojn en efikeco en ĉiutaga vivo. Psikologiaj testoj estas uzataj kiel helpo por trovi la optimuman decidon en la kunteksto de diversaj diagnozaj demandoj. La registrado de intelekto povas esti helpema, ekzemple, por la antaŭdiro de profesia sukceso aŭ profesia taŭgeco (elekto de dungitaro aŭ karierkonsilo) aŭ por rekomendoj pri lerneja edukado aŭ elekto de studoj. Diversaj klinikaj demandoj (ĉeesto de malsanoj kiel demenco aŭ intelektaj handikapoj aŭ la uzo de profesiaj rehabilitaj rimedoj) povas ankaŭ necesigi mezuri intelekton.

La plej konata estas la rezulto de kelkaj el ĉi tiuj testoj, la intelekta kvociento: nombro, da kiu 100 estas la averaĝo, pli ol 115 (unu norma devio, pri klarigo vidu la paĝon "intelekta kvociento") signas pli altan saĝon, pli ol 130 (2 normaj devioj) eksterordinare altan intelekton, kaj reciptoke malpli ol 85 malpli altan aĝon kaj malpli ol 70 eksterordinare malaltan intelekton. Pro la risko ke la kvociento iĝu absoluta fakto kiel etikedo por persono (kiel korpa alteco aŭ pezo), la kvociento ne plu estas grandkvante uzata en faka lingvo kaj aliaj normaj pesiloj estas uzataj por priskribi intelektan efikecon.

Testoj de intelekto foje estas kontestataj. Tio ŝuldiĝas interalie al la multego da faktoroj (medio, genetika konsisto) kiuj influas intelekton, la timoj pri ebla ligo kun eŭgeniko kaj duboj pri objektiveco de la testaj konstruoj.