Tra-sahara komerco

Tra-sahara komerco inter mediteraneaj landoj kaj okcidenta Afriko estis grava komerca vojo de la 8-a jarcento ĝis la fino de la 16-a jarcento.

Dezerto Saharo estas medio malamika al homa vivo, kiu disigas la mediteranean ekonomion de rivero Niĝero. Kiel Fernand Braudel indikas en sia verko "La perspektivo de la mondo", tia zono, ekzemple Atlantiko, transirindas nur en esceptaj cirkonstancoj, kie la profito kompensas la perdon. Sed, male al Atlantiko, Saharo jam longe estis hejmo de grupoj de hmoj, kiuj praktikis komercadon de loka skalo.

La komerco okazis per karavanoj de arabaj kameloj. Ilin oni grasigis dum kelkaj monatoj sur la gresejoj de aŭ MagreboSahelo kaj poste aranĝis en karavana vico. Laŭ Ibn Battuta, esploristo, kiu akompanis tian karavanon, la mezuma grandeco estis mil kameloj, sed kelkaj atingis 12.000. La karavanojn gvidis alte pagataj berberaj gvidistoj, kiuj konis la dezerton kaj sekurigis la karavanon kontraŭ siaj samtribanoj (dezertaj nomadoj). La vivo de la karavano estis ĉiam en danĝero kaj dependis de zorga organizado. Oni antaŭensendis kuristojn al oazoj por peti la elsendon de akvo, kiam la karavano distancis ankoraŭ kelkajn tagojn, ĉar ne estis eble porti provizon por la tuta vojaĝo.

Moskeo de Ĝeneo (Malio), iam grava komerca urbo; la centro nun estas monda kulturheredaĵo

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy