La termino valvo (meĥanismo tralasanta fluon en unu direkto, samtempe barante ĝin en alia direkto) povas referenci al diversaj konceptoj laŭ la fako:
- En anatomio valvo estas samfunkcia organo en la koro (korvalvo) aŭ en aliaj organoj, vidu: valvo (anatomio).
- En botaniko estas
- En elektro valvo estas aparato, ebliganta la trafluon de kurento en ununura direkto. Vidu: rektifilo[1]
- En hidraŭliko, valvo estas mekanismo, kiu agas kiel regelemento servanta por regadi fluon aŭ premon de likvo aŭ gaso.
- En muziko, vidu: valvo (blovinstrumento). Valvo estas ilo je latun-blovinstrumentoj por ŝanĝi la longecon de la svinganta aerkolono kaj per tio la tonalton
- En tubaj sistemoj de la tekniko, vidu valvo (tubsistemo). Valvo estas ĉia movebla peco, destinita enlasi likvon, gason aŭ vaporon en tubon, ujon k.s. kaj malhelpi ĝian ellasiĝon, aŭ inverse.[1]
- En zoologio, valvo nomiĝas ĉiu el la du partoj (unuope) de konko de lamenbrankuloj aŭ duvalvuloj.
- Ĉe aertuboj de bicikloj, motorcikloj, aŭtomobiloj aŭ aliaj pneŭhavaj veturiloj, vidu: valvo (aertubo), retroferma valvo, biciklovalvo
Laŭ Francisko Azorín valvo estas Mekanika peco, kiu daŭre, laŭvole aŭ intermite haltas ian komunikon.[2] Li indikas etimologion el la latina valvula, el valva (pordo).[3]
- ↑ 1,0 1,1 Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto
- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 208.
- ↑ Azorín, samloke.