Al-Andalus

Al-Andalus^[1] (arabieraz الأندلس) musulmanen menpe zeuden Iberiar penintsulako lurraldeak ziren, 711 eta 1492 artean.

Musulmanek penintsula konkistatu zutenean, Omeiatar kalifa-herriko Ipar Afrikako probintzia barruan sartu zuten.

756an Kordobako Emir-herri independentea bihurtu zen, eta 929an Kordobako Kalifa-herri independentea, abbastar inperioarekin lotura erlijiosoak moztuz.

1031an Kordobako Kalifa-herria desegin egin zen, eta lurraldea zatitu egin zen lehen taifa erresumetan. Horren ondoren, Almorabideek agindu zuten. Hauek boterea galtzean, bigarren taifetan bantu zen lurraldea. Gero, Almohadeek hartu zuten boterea, eta hauek ere boterea galtzean, hirugarren taifak sortu ziren. Azkenik, iparraldeko kristau erresumen konkistak zirela eta, Al Andalusen lurraldea Granadako erresumara mugatu zen. Errege Katolikoek 1492an konkistatu zuten azken erresuma hau, musulmanen penintsulako aginteari amaiera emanez.

1. ↑ EIMAren izen zerrendan marratxorik gabe dator, baina geroztik Euskaltzaindiak 165. arauan zehaztu du euskara batuan Al- forma dagokiola arabierazko artikulu horri.