Antzinako okzitaniera

Antzinako okzitaniera
Romans — Proensals
Datu orokorrak
Hiztunak	0
Hizkuntza sailkapena
giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak hizkuntza italikoak hizkuntza erromantzeak mendebaldeko hizkuntza erromantzeak hizkuntza galo-iberiarrak hizkuntza galo-erromantzeak Hizkuntza okzitaniar-erromantzeak
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologia	subjektu aditza objektua, hizkuntza azentuala eta hizkuntza fusionatzailea
Alfabetoa	latindar alfabetoa
Hizkuntza kodeak
ISO 639-2	pro
ISO 639-3	pro
Glottolog	oldp1253
IETF	pro

Antzinako okzitaniera (okzitanieraz: occitan ancian, katalanez: occità antic), antzinako proventzera ere deitua, okzitaniar erromantze hizkuntzen aldaera zaharrena izan zen, VIII. mendetik XIV. mendera bitarteko idazkiek erakusten dutenez.^[1][2] Antzinako okzitaniera, oro har, okzitaniera goiztiarra eta antzinakoa hartzen ditu bere barnean. "Okzitaniera" hitza moduan 1300. urte inguruan agertu zenez,^[3] Erdi Aroko testuetan antzinako okzitanierari "erromantze" (okzitanieraz: romans) edo "proventzera" (okzitanieraz: proensals) esaten diote.

Erdi Aroan pisu handiko hizkuntza izan zen Euskal Herrian.^[4] Pirinioetako hegoaldean Erdi Aroan Nafarroako eta Aragoiko zenbait tokitan mintzatu zen, euskara eta nafar-aragoierarekin batera. Hiztunak Okzitaniatik (Gaskoniatik batez ere) jatorrizko merkatariak eta artisauak ziren, Done Jakueren bidean zeuden hiri berrietan geratu zirenak. Jakan XIII mendeko amaiera edo XIV mendeko hasiera arte mintzatu zen; Lizarran eta Iruñean XVI mendera arte.

1. ↑ Posner, Rebecca. (1996). The Romance Languages. Cambridge University Press ISBN 0-521-28139-3..
2. ↑ Chambers, Frank M.. (1985). An Introduction to Old Provençal Versification. Diane ISBN 0-87169-167-1..
3. ↑ Smith & Bergin. Old Provençal Primer. , 2 or..
4. ↑ Intxausti, Joseba. IV. Euskara Erdi Aroan. in: Euskara, euskaldunon hizkuntza., 8 or..