Azido klorhidriko | |
---|---|
Konposizioa | ur eta hidrogeno kloruro |
Aurkitzailea | Maria Hebrearra eta Basil Valentine (en) |
Mota | hydrohalic acid (en) |
Ezaugarriak | |
Azidotasuna (pKa) | −6,3 |
Momentu dipolarra | 1,109 D |
Fusio-puntua | −30 °C −114,18 °C |
Irakite-puntua | −85 °C (101,325 kPa) |
Fusio-entalpia | 1,109 D |
Lurrun-presioa | 190 hPa |
Masa molekularra | 54,47 Da |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Identifikatzaileak | |
CAS zenbakia | 7647-01-0 |
RTECS zenbakia | MW4025000 |
ZVG | 520030 |
DSSTox zenbakia | MW4025000 |
EC zenbakia | 933-977-5 |
ECHA | 100.210.665 |
MeSH | D006851 |
UNII | QTT17582CB |
KEGG | C01327 |
Azido klorhidrikoa (HCl) azido sendoa da, kloro- eta hidrogeno-atomo banaz osatua. Hidrogeno kloruroaren ur-disoluzioa da[1]. Beste izen hauek ere hartzen ditu: azido hidroklorhidiko, azido muriatiko, akuaforte eta salfuman. Oso korrosiboa da eta industrian erabliera zabala du.