Bikarbonato | |
---|---|
Formula kimikoa | CHO3⁻ |
SMILES kanonikoa | [O-&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua] |
MolView | [O- 3D eredua] |
Konposizioa | oxigeno eta karbono |
Azido konjokatua | Azido karboniko |
Base konjokatua | carbonate ion (en) |
Mota | monoanioi, karbono oxoanioi eta monoprotic acid (en) |
Masa molekularra | 60,993 Da |
Erabilera | |
Rola | primary metabolite (en) |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | BVKZGUZCCUSVTD-UHFFFAOYSA-M |
CAS zenbakia | 71-52-3 |
ChemSpider | 749 |
PubChem | 769 eta 22647601 |
Reaxys | 3903504 |
Gmelin | 17544 |
ChEBI | 49249 |
ChEMBL | CHEMBL363707 |
RxNorm | 1546277 |
Human Metabolome Database | HMDB0000595 |
UNII | HN1ZRA3Q20 |
NDF-RT | N0000179807 |
KEGG | C00288 |
PDB Ligand | BCT |
Bikarbonatoak[1] azido karbonikotik (H2CO3) eratorritako gatz azidoak dira, bikarbonato anioia (HCO3-) dutenak.
Bikarbonato izena oraindik oso zabalduta dago merkataritzan eta industrian, baina IUPACek ez du onartzen, hidrogenokarbonato hobesten baitu.[2]
Bikarbonato garrantzitsuena sodio bikarbonatoa edo sodio hidrogenotrioxidokarbonatoa da, NaHCO3 formulakoa. Uretan disolbagarria denez, sodio karbonatoa lortzeko prozesuan bitarteko giltzarria da, Solvay prozesuaren arabera.
Biokarbonatoak orekan daude karbonatoekin, urarekin eta karbono dioxidoarekin (CO2).