Fibonacciren segida

Matematikan, Fibonacciren segida edo seriea zenbaki naturalen segida infinitu hau da:

${\displaystyle {\displaystyle 1,1,2,3,5,8,13,21,34,55,89,144,233,377,610,987,1597\ldots \,}.}$

Segida 0 eta 1 zenbakiekin hasten da; horietatik abiatuta, termino bakoitza aurreko bien batura da.

Segida honetako elementuei Fibonacciren seme-alabak deitzen zaie. Leonardo de Pisak (XIII. mendeko matematikari italiarra, Fibonacci izenez ere ezaguna) deskribatu zuen segida hori Europan. Aplikazio ugari ditu konputazio-zientzietan, matematikan eta joko-teorian. Konfigurazio biologikoetan ere agertzen da, hala nola, zuhaitzen adarretan, ekilore-loreetan, brokoli erromatarraren infloreszentzietan, koniferoen pinaburuen konfigurazioan, untxien ugalketan eta DNAk forma organiko konplexuen hazkundea kodetzeko duen moduan. Era berean, molusku batzuen oskolaren egitura espiralean aurkitzen da, nautilusean esaterako.