Fisika atomiko

Fisika atomikoa atomoen propietateak eta portaera (elektroiak eta nukleo atomikoak) aztertzen dituen fisikaren adarra da, baita materia-materia eta argi-materia elkarrekintzak ere atomo indibidualen eskalan. Fisika atomikoaren azterketak ioiak, atomo neutroak eta atomoen zatitzat hartzen den beste edozein partikula hartzen ditu barne. Fisika atomikoak tratamendu klasikoak zein kuantikoak barne hartzen ditu, bere arazoak ikuspuntu mikroskopiko eta makroskopikoetatik trata ditzakeelako.

Fisika atomikoak eta fisika nuklearrak gai ezberdinak jorratzen dituzte, lehenak atomoaren zati guztiekin tratatzen du, bigarrenak atomoaren nukleoarekin bakarrik egiten duen bitartean, azken hau berezia delarik bere konplexutasunagatik. Esan liteke fisika atomikoak atomoaren indar elektromagnetikoekin tratatzen duela eta nukleoa partikula puntual bihurtzen duela, masa, karga eta spinaren propietate intrintsekoak dituena.

Fisika atomikoaren gaur egungo ikerketak hainbat jarduera ditu ardatz, hala nola atomoak eta ioiak hoztea eta atzematea, eta hori interesgarria da neurrietan "zarata" ezabatzeko eta beste esperimentu edo neurketa batzuk egiteko orduan zehaztasunik eza saihesteko (erloju atomikoetan, adibidez); halaber, funtsezko konstante fisikoen neurketen zehaztasuna handitzen du, eta horrek beste teoria batzuk baliozkotzen laguntzen du, hala nola erlatibitatea edo eredu estandarra; Egitura eta dinamika atomikoa, eta elkarrekintza ahula duten gas-atomoen portaera kolektiboaren neurketa eta ulermena (adibidez, atomo gutxiko Bose-Einstein kondentsatu batean)