Gilen III.a Ingalaterrakoa[1] edo Gilen II.a Eskoziakoa (Haga, 1650eko azaroaren 4a – Londres, 1702ko martxoaren 8a) 1674-1702 urteetan Holanda, Zeelanda, Utrecht, Gelderland eta Overijsselgo gobernaria eta 1689-1702 bitartean Ingalaterra, Eskozia eta Irlandako erregea izan zen.
Gilen II.a Orangekoaren semea izan zen. Johan de Wittek hezi zuen. Luis XIV.a Frantziakoak 1672an Holanda inbaditu zuenean, herri matxinada batek bertako gobernari edo stadtholder izatera eraman zuen. Horrek, eta hitzarmen egokiak (Nimegako Ituna, 1678) egin izanak salbatu zuen aberria, eta handik aurrera protestantismoaren buruzagitza hartu zuen, Frantziako katolizismoaren aurka.
Amaren aldetik Karlos I.aren biloba eta Jakue II.aren suhia izaki, errege honen aurkako Iraultza Loriatsua gertatu zenean, Maria II.arekin batera Ingalaterra eta Eskoziako koroa hartzera deitu zioten. Erregimen konstituzionala onartu zuen (Eskubideen Aitorpena, 1689), eta atzerriko politikaz arduratu zen. Aliantza Handiaren Gerran sartu zen Frantziaren kontra. Steinkerque (1692) eta Neerwindenen (1693) garaitua, La Houguen (1692) garaile, Ryswickeko Itunean (1697) Luis XIV.ak erregetzat onartu zuen. Espainiako Ondorengotza Gerra prestatzen ari zela hil zen.